ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΞΥΝΕΙΑΣ

                   

Θα φύγω μάνα μ΄ και θα κλαις...

Από την κυρία Δήμητρα, την κυρία Ευθυμία, την κυρία Κατερίνα, που είναι γειτόνισσές μου στο χωριό και τις ευχαριστώ για το τραγούδι, σε μια τοπική παραλλαγή!

Θα φύγω μάνα μ΄ και θα κλαις....θα σκάσει το χειλάκι σου ρωτώντας για τ΄εμένα, διαβάτες που περνούσατε μην είδατε τον γιόκα μου, τον γιο τον μοναχό μου, κοντούλα λεμονιά, τον γιο τον μοναχό μου μάνα σ΄αφήνω γεια....

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ


Μάνες του χωριού μας, που φεύγουν το 1965 για την Γερμανία!
Ο κ. Μπάμπης Δωρούσης μου έγραψε σε μήνυμα:  "είναι από αριστερά προς τα δεξιά η Χρύσα του Παπατόλιου,  η γιαγιά μου η Χάιδω Παπά, με την μαντήλα είναι η μάνα μου η Βάσω και τα δύο παιδιά είναι ο Ζήσης Γιαννούλας και Ελπίδα σύζυγος του Θωμά  Τασίκα!!!!
 Η φωτογραφία είναι στο Δεκαοχτώ,  σ' ευχαριστούμε καλό βράδυ." 
Ευχαριστώ κι εγώ για τις πληροφορίες!

ΓΙΟΡΤΗ ΜΗΤΕΡΑΣ 08 ΜΑΙΟΥ 2016

Σήμερα 08 Μαΐου 2016, είναι γιορτή της μητέρας.
  
Εύχομαι όμως και στους δύο γονείς μου, να είναι για πάντα καλά και ευχαριστώ τον αδερφό μου κι όσους είναι κοντά τους, τους αγαπούν και τους φροντίζουν! 

Φίλους, συγγενείς και γείτονες στο χωριό μου!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΟΞΥΝΕΙΑΣ και σ΄αυτές που έφυγαν νωρίς!

ΛΑΖΑΡΙΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ 97ΧΡΟΝΗ ΜΑΡΙΑ ΤΑΣΙΚΑ

     

           Μια τυχαία συνάντηση στον δρόμο της 97χρονης πλέον, Μαρίας Τασίκα μητέρας του Αργύρη, του Νικόλα, του Βασίλη, του Ηρακλή και της Ευαγγελίας, στον δρόμο, μπροστά από την βρύση του Μέγκα, μας δίνει την δυνατότητα να μάθουμε πληροφορίες για τα κάλαντα του Λαζάρου στην εποχή της.

      Πριν περίπου 85 χρόνια, όπως επίσης για σημεία αναφορά για εκείνη την εποχή, ( ο πλάτανος που μας λέει ποιος είναι; ), έθιμα και παραδόσεις από το 1930 περίπου και ονόματα χωριανών που έφυγαν τόσο νωρίς, που πολλοί από μας δεν τους γνωρίσαμε καν.

Παρακάτω οι στίχοι δύο τραγουδιών που ακολουθούν, για τα σπίτια που έχουν μικρό παιδί και αγόρι σε ηλικία γάμου!

 1. Μάναμ το  ιγιόκα σου, μάναμ το μοναχό σου,
τον έλουζες, τον χτένιζες.

Στο δάσκαλο τον στέλνεις.
Και ο δάσκαλος τον έδερνε με μια ψιλή βεργούλα.

Με μια ψιλή, με μια λιανή,  με μια μαλαματένια.
Παιδί μου που ειν΄ τα γράμματα ,

παιδί μου που ειν ο νους σου;
Τα γράμματα είναι στο χαρτί κι ο νους μου παραπέρα!

(κατά περίπτωση και σε κόρη, ανάλογα την οικογένεια)

2. Ένα όμορφο παλίκαρο, ένα ΄μορφο παλικάρι,
μήλο κρατεί στα χέρια του, λεμόνι στην ποδιά του,
λεμόνι λεμονίτσικο θέλω να γυναικίσω...
σαν θες παιδί μ΄να γυναικείς, γυναίκα για να πάρεις,

σείρε στον πέρα μαχαλά, στον πέρα και στον δώθε,

εκείνε τρεις δασκάλισες, αχ τρεις δασκαλοπούλες,

την μια την τάζουν Βασιλιά, την άλλη ταζν στο Ρήγα,




την τρίτη την μικρότερη, την τάζουνε σε σένα!

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ