Μια τυχαία συνάντηση στον δρόμο της 97χρονης πλέον, Μαρίας Τασίκα μητέρας του Αργύρη, του Νικόλα, του Βασίλη, του Ηρακλή και της Ευαγγελίας, στον δρόμο, μπροστά από την βρύση του Μέγκα, μας δίνει την δυνατότητα να μάθουμε πληροφορίες για τα κάλαντα του Λαζάρου στην εποχή της.
Πριν περίπου 85 χρόνια, όπως επίσης για σημεία αναφορά για εκείνη την εποχή, ( ο πλάτανος που μας λέει ποιος είναι; ), έθιμα και παραδόσεις από το 1930 περίπου και ονόματα χωριανών που έφυγαν τόσο νωρίς, που πολλοί από μας δεν τους γνωρίσαμε καν.
Παρακάτω οι στίχοι δύο τραγουδιών που ακολουθούν, για τα σπίτια που έχουν μικρό παιδί και αγόρι σε ηλικία γάμου!
τον έλουζες, τον χτένιζες.
Στο δάσκαλο τον στέλνεις.
Και ο δάσκαλος τον έδερνε με μια ψιλή βεργούλα.
Με μια ψιλή, με μια λιανή, με μια μαλαματένια.
Παιδί μου που ειν΄ τα γράμματα ,
παιδί μου που ειν ο νους σου;
Τα γράμματα είναι στο χαρτί κι ο νους μου παραπέρα!
(κατά περίπτωση και σε κόρη, ανάλογα την οικογένεια)
2. Ένα όμορφο παλίκαρο, ένα ΄μορφο παλικάρι,
μήλο κρατεί στα χέρια του, λεμόνι στην ποδιά του,λεμόνι λεμονίτσικο θέλω να γυναικίσω...
σαν θες παιδί μ΄να γυναικείς, γυναίκα για να πάρεις,
σείρε στον πέρα μαχαλά, στον πέρα και στον δώθε,
εκείνε τρεις δασκάλισες, αχ τρεις δασκαλοπούλες,
την τρίτη την μικρότερη, την τάζουνε σε σένα!
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου