Κυριακή 5 Απριλίου 2015

ΛΑΖΑΡΙΝΕΣ 2015 & ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ



       Ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού μας και φέτος αναβίωσε το έθιμο με τις "Λαζαρίνες και τραγούδησαν τα κάλαντα στις γειτονιές του χωριού μας φέρνοντας το μήνυμα ότι έρχεται το Πάσχα. 

Καλή Ανάσταση για όλους μας και του χρόνου.

     Ευχαριστώ τον κ. Ράπτη Θανάση για τις φωτογραφίες που μου έστειλε με τις φετινές Λαζαρίνες.


        Νικήτρια στον φετινό διαγωνισμό για τον στολισμό καλαθιού Λαζαρίνας στην πόλη της Καλαμπάκας, αναδείχθηκε  η Ανδριάνα Τασίκα που με την βοήθεια της γιαγιάς και της μαμάς κατάφερε να πάρει την διάκριση και να ποζάρει χαρούμενη στον φακό του meteora.gr .
Χρόνια πολλά και του χρόνου.


Μετά την εκκλησία οι «Λαζαρίνες», γυναίκες από κάθε γειτονιά ντυμένες με τις γραφικότατες τοπικές φορεσιές, επισκέπτονται τα σπίτια του χωριού και λένε το Λάζαρο:
'Ήρθε ο Λάζαρος ήρθαν τα βάγια
ήρθε η Κυριακή που τρων τα ψάρια………..

και άλλα τραγούδια που έχουν σχέση με το σπίτι που επισκέπτονται (αν έχουν μικρό παιδί, αν είναι ελεύθερες κοπέλες, τσελιγκάδες, γραμματιζούμενοι κ.λ.π.). και οι νοικοκυρές κερνούν τοπικάεδέσματα και γλυκά που έχουν ετοιμάσει.

Πρώτα πηγαίνουν στο σπίτι του παπά του χωριού, τραγουδώντας το τραγούδι:

«ΣΙΓΑΝΑ ΠΑΕΙ Η ΒΡΟΧΗ»
Σιγανά πάει η βροχή, σιγανά πάω κι εγώ
στον αφέντη τον παπά, στην κυρά την παπαδιά.
Την έβρισκα που ζύμωνε και διπλοκοσκίνιζε,
Για να κάνει τις λειτουργιές,
Να τις πάει στην εκκλησιά, στον αφέντη τον παπά.
Φθάνοντας στην αυλή του σπιτιού, η παπαδιά, η οποία περιμένει, κερνάει τις Λαζαρίνες οι οποίες παραλαμβάνουν τα «βάγια», που έχει μαζέψει από τις δάφνες του χωριού, τα οποία στην συνέχεια μεταφέρουν στην εκκλησία για την επόμενη μέρα που είναι η Κυριακή των Βαΐων. Οι δε γυναίκες τραγουδούν και χορεύουν άλλα τραγούδια όπως:

«ΑΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΜΟΣΧΟΜΗΛΙΑ»
Απάνω στην μοσχομηλιά
Κι απάνω σε άγριο κλίμα
Εκεί κοιμάται ο δέσποτας
Με το χαρτί στο χέρι
Με το χαρτί, με την Αγιά,
με τα’ Άγιο το Βαγγέλιο.
Σήκω ρε μαύρε δέσποτα
και μην βαριοκοιμάσαι.
Τα μοναστήρια σήμαναν
κι οι εκκλησιές διαβάζουν.
Και η δική μας εκκλησιά
δεν ψέλνει δεν διαβάζει.
Με τα χαρτιά της μάλωνε,
και τα κατηγορούσε.
Χαρτιά ιεροχάρτια μου,
χαρτιά της Παναγίας.  (τα παραπάνω είναι από το blog της Παλιουριάς Γρεβενών).





1. Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια,
ήρθε των Βαγιών η εβδομάδα.
Ξύπνα Λάζαρε και μην κοιμάσαι,
ήρθε η μέρα σου και η χαρά σου.
Πού ήσουν Λάζαρε; Πού ήσουν κρυμμένος;
Κάτω στους νεκρούς, σαν πεθαμένος.
Δε μου φέρνετε, λίγο νεράκι,
που 'ν' το στόμα μου πικρό φαρμάκι.
Δε μου φέρνετε λίγο λεμόνι,
Που 'ν' το στόμα μου, σαν περιβόλι.
Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια,
ήρθε η Κυριακή που τρων’ τα ψάρια.
Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι,
ήρθε η μάνα σου από την πόλη,
σου ’φέρε χαρτί και κομπολόι.
Γράψε Θόδωρε και συ Δημήτρη,
γράψε Λεμονιά και Κυπαρίσσι.
Το κοφνάκι μου θέλει αυγά,
κι η τσεπούλα μου θέλει λεφτά.

2. Βάγια, Βάγια και Βαγιώ.
τρώνε ψάρι και κολιό.
Και την άλλη Κυριακή,
τρώνε το ψητό τ’ αρνί.



Ήρθε ο Λάζαρος ήρθαν τα Βάγια
Ήρθε κι ο Χριστός να πούμε τ’ Άγια
Ήρθε ο Χριστός απ’ την Καισαρία
Εκεί έβρισκε Μάρθα και Μαρία
Μάρθα, που ’ναι ο Λάζαρος ο αδερφός σας
φίλος του Χριστού και ιδικός μας;
Λένε αφέντη μου, που είναι απεθαμένος
Και με τους νεκρούς ανταμωμένους.
Ας υπάγουμε να τον ιδούμε
και στον τάφο του να λυπηθούμε.
Λέγε Λάζαρε, τι είδες στον Κάτω Κόσμο που επήγες;
Είδα φόβους, είδα τρόμους, είδα βάσανα και πόνους.
Όσα φύλλα έχει ο κίσσαρας και η πόλη παραθύρια
Τόσα καλά να δώσει ο Θεός εδώ που τραγουδούμε
και τη Λαμπρή, την Πασχαλιά καλόκαρδοι να βρούμε.


#####
3. Αν είναι με το θέλημα
και με τον ορισμό σας,
Λαζάρου την Ανάσταση
να πω στ’ αρχοντικό σας.
Έβγατε παρακαλούμε,
για να σας διηγηθούμε,
για να μάθετε τι εγίνη,
σήμερα στην Παλαιστίνη.
Σήμερον έρχεται ο Χριστός,
ο επουράνιος Θεός.
Εν τη πόλει Βηθανία,
Μάρθα κλαίει και Μαρία·
Λάζαρον τον αδερφό τους
τον γλυκύ και καρδιακό τους,
τρεις ημέρες τον θρηνούσαν
και τον εμοιρολογούσαν.
Την ημέρα την τετάρτη,
κίνησε ο Χριστός για να ’ρθη.
Και εβγήκεν κι η Μαρία
έξω από τη Βηθανία.
Και εμπρός του γόνυ κλει,
και τους πόδες του φιλεί.
-Αν εδώ ήσουν Χριστέ μου,
δεν θ’ απέθνησκε ο αδερφός μου.
Μα κι εγώ τώρα πιστεύω,
και καλότατα εξεύρω,
ότι δύνασ’ αν θελήσεις
και νεκρούς να αναστήσεις.
-Λέγε, πίστευε, Μαρία
άγωμεν εις τα μνημεία.
’Κείνοι παρευθύς επήγαν
και τον τάφο του εδείξαν.
Τον τάφο να μου δείξετε
και ’γω θε να πηγαίνω.
Τραπέζι να ’τοιμάσετε,
και ’γω τον ανασταίνω.
Επήγαν και του έδειξαν
τον τάφο του Λαζάρου.
Τους είπε και εκύλισαν
τον λίθο, πούχε απάνου.
Τότε κι ο Χριστός δακρύζει
και τον Άδη φοβερίζει:
-Άδη, Τάρταρε και Χάρο.
Λάζαρον θα σου τον πάρω.
Δεύρο έξω Λάζαρέ μου,
φίλε και αγαπητέ μου.
Παρευθύς από τον Άδη,
ως εξαίσιο σημάδι,
Λάζαρος απενεκρώθη,
ανεστήθη και σηκώθη.
Λάζαρος σαβανωμένος
και με το κηρί ζωσμένος.
Εκεί Μάρθα και Μαρία,
εκεί κι όλη η Βηθανία.
Μαθητές και Αποστόλοι
τότε ευρεθήκαν όλοι,
δόξα τω Θεώ φωνάζουν,
και το Λάζαρο εξετάζουν.



####
5.
εις τον Άδη που επήγες;
-Είδα φόβους, είδα τρόμους,
είδα βάσανα και πόνους.
-Λάζαρε, πες μας τι είδες,
Δώστε μου λίγο νεράκι,
να ξεπλύνω το φαρμάκι.Της καρδούλας μου το λέω,
και μοιρολογώ και κλαίω.








Του χρόνου πάλι να ’ρθουμε,
με υγεία να σας βρούμε.
Στον οίκο σας χαρούμενοι,
τον Λάζαρο να πούμε.
Σε τούτο τ’ αρχοντόσπιτο
πέτρα να μη ραϊσει.
Και ο νοικοκύρης του σπιτιού,
χρόνια πολλά να ζήσει.
Να ζήσει χρόνια εκατό,
και να τα ξεπεράσει.


ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/584/174#ixzz3WQG1yW00